Η ανθρωπότητα άρχισε να επικοινωνεί πολύ πριν εφευρεθεί η γραφή των ομιλούμενων γλωσσών. Με τον ίδιο τρόπο, η κοινωνία δημιούργησε επίσης μουσική πριν αυτή μεταγραφεί στο χαρτί. Η παλαιότερη μορφή μουσικής σημειογραφίας χρονολογείται από μια σφηνοειδή πινακίδα που βρέθηκε στη Νιππούρ της Βαβυλωνίας (σημερινό Ιράκ), γύρω στο 1400 π.Χ..
Αρχικά, οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν τη φωνή τους ως μουσικό όργανο. Αργότερα, δημιούργησαν μουσικά όργανα από ξύλο, οστά ζώων και πτηνών.
Τα αρχαιολογικά στοιχεία υποστηρίζουν την ιδέα ότι η τέχνη, η δημιουργικότητα και η μουσική ήταν μέρος της ζωής τους καθώς εξελισσόταν ο σύγχρονος ανθρώπινος εγκέφαλος.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε ο πολιτισμός των εθνών. Πόσα είδη μουσικής εμφανίστηκαν σε διάφορες εποχές;
Στη συνέχεια, οι μουσικές παραδόσεις μεταβιβάστηκαν από γενιά σε γενιά. Η μουσική εξελίσσεται συνεχώς, όπως και τα μουσικά όργανα, τα είδη μουσικής και οι μουσικοί.
Ο ορισμός του μουσικού είναι κάποιος που έχει μουσικό ταλέντο. Ένας ικανός μουσικός είναι ένας επαγγελματίας εκτελεστής, συνθέτης ή μαέστρος μουσικής – ή ένας απλός οργανοπαίχτης χωρίς μουσική εκπαίδευση.
Ακόμη και σήμερα, οι περισσότεροι μουσικοί παίζουν «με το αυτί» χωρίς να χρησιμοποιούν γραπτή ή μεταγραμμένη μουσική. Οι περισσότεροι παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες δεν ξέρουν να διαβάζουν μουσική και δεν γνωρίζουν τι περιλαμβάνει η θεωρία της μουσικής. Όμως οι περισσότεροι από αυτούς γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε ένα μουσικό περιβάλλον. Άλλοι, σε ορισμένες περιπτώσεις, είχαν την ευκαιρία να γίνουν ειδικοί σε αυτό το είδος μουσικής που εκπροσωπούν εντελώς τυχαία ή από μια πηγή ταλέντου.
Ορισμένες γενιές θέλησαν να κατανοήσουν καλύτερα τις ιδέες πίσω από τους ήχους, και με αυτόν τον τρόπο εξελίχθηκε η θεωρία της μουσικής. Η θεωρία της μουσικής είναι ένα σύνολο οδηγιών και πρακτικών που χρησιμοποιούνται για την εξεύρεση διαφορετικών τρόπων έκφρασης συναισθημάτων μέσω του ήχου. Το πλεονέκτημα της θεωρίας της μουσικής είναι ότι μας βοηθά να ερμηνεύουμε τις μουσικές συνθέσεις, να επικοινωνούμε με άλλους μουσικούς και να δημιουργούμε και να κατανοούμε τη μουσική με σαφήνεια και ευκρίνεια.
Οι αρχαίοι Έλληνες σκέφτηκαν κάποιες ιδέες. Οι καθοριστικές προσωπικότητες στη θεωρία της αρχαίας ελληνικής μουσικής ήταν ο Πυθαγόρας ο Σάμιος (περ. 570 – περ. 495 π.Χ.) και ο Αριστόξενος (περ. 375 – περ. 304 π.Χ.).
Η σημειογραφία με ραβδόγραμμα εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα. Έχουν εφευρεθεί πολλοί διαφορετικοί τύποι μουσικής σημειογραφίας, και μερικοί, όπως η ταμπλατούρα, που χρησιμοποιείτε ακόμα (δείτε πώς να μάθετε κιθάρα). Ωστόσο, ο πιο συνηθισμένος τρόπος γραφής της μουσικής είναι μέσω της κόλλας, γνωστή και ως πέντε οριζόντιες γραμμές και τέσσερα διαστήματα. Στη σημερινή πραγματικότητα, αυτός ο τύπος γραπτής μουσικής είναι τόσο συνηθισμένος που τον αποκαλείτε «κοινή σημειογραφία».
Στις μέρες μας, η μουσική είναι για όλους. Δεν χρειάζεται να κλίνετε προς τη μουσική για να γίνετε μουσικός. Ο τρόπος για να γίνετε μουσικός είναι να εξερευνήσετε τους κρυμμένους μηχανισμούς της μουσικής και, το να καταλάβετε πώς λειτουργεί με την κοινή λογική είναι πλέον εύκολο. Το να διαβάζεις μουσική σημαίνει ότι μπορείς να δεις και να καταλάβεις τη δομή του κομματιού και τον τρόπο με τον οποίο το συναρμολογείς, επιτρέποντάς σου να κατανοήσεις καλύτερα ολόκληρη τη σύνθεση. Με βάση αυτή τη νοοτροπία, τα ωδεία εξελίσσονται ακόμη και σήμερα.
Τα ρεμπέτικα και η λαϊκή μουσική της Ελλάδας εμπνεύστηκαν και επηρεάστηκαν από τη μουσική του Βυζαντίου και από τους Έλληνες που ζούσαν στις παραθαλάσσιες πόλεις της σημερινής Μικράς Ασίας κατά την οθωμανική εποχή. Με την καταστροφή της Σμύρνης, το ρεμπέτικο ήρθε στην ηπειρωτική Ελλάδα, η οποία ακμάζει μέχρι σήμερα.